Leidinggevenden opgelet: als er reden is voor ontslag op staande voet, meld dit dan direct!

Een ambtenaar die bijna 30 jaar bij de Staat werkte, wordt op staande voet ontslagen. Deze ambtenaar werkte bij DJI en heeft een gedetineerde – waar al eerder sprake was van zorg rond zijn relatie met deze gedetineerde – toegang verschaft tot een personeelsvertrek, mee laten kijken op een computer en zaken voor de gedetineerde via internet geregeld. 

Onverwijld

In de eerste instantie vraagt de gewezen ambtenaar nog aan de kantonrechter om een vernietiging van zijn ontslag – hij wil terug in zijn functie -, maar tijdens de zitting geeft hij aan dat hij niet meer terug wil maar een vergoeding wil omdat het ontslag op staande voet in zijn ogen onterecht was. 
De kantonrechter oordeelt dat het ontslag op staande voet niet onverwijld gegeven is. Kort gezegd komt hij tot dit oordeel omdat de leidinggevende niet op tijd aan de vestigingsdirecteur heeft doorgegeven dat er sprake was van een schending van de regels. Opvallend, want voor onverwijldheid geldt in beginsel dat het tijdstip waarop de tot ontslag bevoegde persoon bekend is geraakt met de feiten.

Toch zegt de kantonrechter het volgende:
“Naar het oordeel van de kantonrechter komt dat voor rekening en risico van de Staat. Hoewel de vestigingsdirecteur en zijn plaatsvervanger blijkbaar bevoegd zijn om ontslag te verlenen en de leidinggevende niet, wordt van een leidinggevende op zijn minst verwacht dat deze het bevoegd gezag meteen na constatering van schending van dergelijke afspraken op de hoogte brengt. Dat de Staat niet weet op welk moment de signalen over het handelen van [verzoeker] bij de leidinggevende bekend waren, komt voor rekening en risico van de Staat en brengt met zich mee dat niet kan worden geoordeeld dat het ontslag onverwijld is gegeven.” 

Gevolg is dat de Staat aan de gewezen ambtenaar een gefixeerde schadevergoeding moet betalen (ter hoogte van het loon over de opzegtermijn) én een billijke vergoeding ter hoogte van 2 maandsalarissen. De medewerker heeft ernstig verwijtbaar gehandeld, zo vindt ook de kantonrechter, daarom krijgt hij geen transitievergoeding. De Staat wordt veroordeeld in de proceskosten. 
Lees hier de volledige uitspraak.